منو دیدی تازه گیا

که پیشونیم خط افتاده موهام کم پشت

خسته شدن همه ی دوستام از فحش

شدی یه آدم چرت قفلی که تف به این زندگی

دلم حرفاشو بهت که گفت تو هم یه چیزی بگو

بگو نمیتونه هیچی به زور

جدا کنه دیگه تورو ازم

جون هرکی دوست داری یه چیزی بگو

…

یه چیزی بگو

یه چیزی بگو بزار قانع شم

تا نتونم جلوی رفتنت مانع شم

مگه نمی بینی چقد خراب و داغونم

تو این اوضاع منو تنها نزار خواهشا

بگو چرا داری میری آخه به چه قیمتی

 کیه که مثه من رو تو بتونه بشه غیرتی

یا با تو تا بکنه تو هر شرایط بدی

اونوقت توی بی معرفت حتی جوابشو ندی

د یه چیزی بگو چرا حرف نمی زنی

چرا فاصله میگیری به من دست نمیزنی

چرا همیشه همجا تو روباید ببینم

مگه نمی گفتی که دیگه هرز نمی پری

…

دیگه صدام تورو زده بسه رفتنی شو

بیخیال منه خل و بد سرد عصبی شو

بدون هرکسی که دورو ور منه عوضی شد

کاش این حس بین تو و من یه ذره عوض میشد

…

نیستس تا ببینی که از همه چی خسته شدم

قیافمو ببین چقد شکسته شدم

چقد سختی کشیدم چقد ضربه خوردم

وقتی فهمیدم رفتارت با من سرده مردم

چه شبایی که تا صبح بیداری کشیدم

ناخن های عصبی که روی دیوار می کشیدم

بازم آرومم نمی کرد روم تاثیری نداشت

فک می کردم عزیز تر از خودم کسی نی برات

ببین چی کار کردی با من لامصب

هرشب کارم شده گریه یا مستم

تو اوج دوستی چطور ولم کردی

وقتی مشکلی نبود بین ما اصلا

…

تو یه دو رویی یه آدم پست

شدی یه کسی که با همه هست

باشه هرجوری میخوای تا کن منم این کاراتو یادمه پس

تو میدونستی که چیه درد من

تو میدونستی بدبختیمون چیه حرف بزن

بگو چرا با من اینقده سردی

بگو لعنتی اون کیه بعد من

…

دیگه صبحا کنار تو چشم وا نمی کنم

دیگه اعتمادی به این عشقا نمی کنم

کسی رم نمیخوام که بهم توجهی کنه

همه که مثه تو منو اشباع نمی کنه

همه که مثه تو با من خوب تا نمی کنن

منو از ته دل از اون بوسا نمی کنن

یا اون روزا که میبرم از هر کس و ناکسی

خودشونو توی دلم اینقد زود جا نمی کنن

دیگه شبا نمیام پشت خطی

خوشحالم که کنار اون خوشبختی

خوشحالم که یه حساب سوا روش کردی و

به خاطر اون منو فراموش کردی

…

دیگه صدام تورو زده بسه رفتنی شو

بیخیال منه خل و بد سرد عصبی شو

بدون هرکسی که دورو ور منه عوضی شد

کاش این حس بین تو و من یه ذره عوض میشد

خونه خوبه خونه ، مامانم اُمیده
خونه خوبه بوی ، مامانمو میده

♫♫♫

اون بیرون خبری نی به جز ، چشم های بارونی
به جز ، آدمای محبور مثه خودت ، که به اجبارِ با اونی
اون بیرون خبری نی به جز ، بدهکار و آلوده ها
ثمره ی سگ دوهاتم که ، زرشکا و زالومه ها
اون بیرون خبری نی به جز ، صفِ پُشتِ هم چیدن
به جز ، آدمای خسته که به زور ، با شکمِ گُشنه خندیدن
پُرِ دود پُرِ جوب پُرِ خون مردایی که کردن پُشت به جنگیدن
آدما فحش به هم میدن ، این چیزارو پُشتِ هم دیدن
خونه خوبه خونه ، مامانم اُمیده
خونه خوبه بوی ، مامانمو میده
خونه خوبه خونه ، مامانم اُمیده
خونه خوبه بوی ، مامانمو میده
این ضربُ المَثَلِ نابُرده رنج گنج نمیدونم چی چی رو کی گفته ؟!
باید دستشو بوسید
خیلی جاها شدیم خسته و کوچیک
تو یه فضای بسته و موزیک
هه
آره تو فضای بسته و موزیک
عجب ، مگه داریم ؟!
خیلی درد خیلی مشکلات خیلی دعوا خیلی بی پولی داشتیم
به خیلیا گفتیم میموندی کاشکی خیلی زمین خوردیم و نشُد هیچ جوری پا شیم
کلّی فاصله با پیروزی داشتیم و یاد گرفتیم دنیا جای پیزوریاش نی
یه سری چیزارم خُب نمیشه که گفت آخه اُفت داره ، اینجا میدونی جاش نی
چِقَده خوردیم پس گردنی
دیگه حالِ پارتی و مست کردن نی
یاد رفتیم مرامِ بعضی رفیقا حتی بدترِ از اجنوی
یاد گرفتیم حسادتِ رفیق از رقابتِ رقیب خطرناکتره
اونی که میکنه خطر پاک تره ، میبره اونی که میمونه عقب آخرش
نه حوصله ی نصیحت دارم ، نه سَر در میاره کسی از کارم
نه میدونه چیزی کسی دَربارم و خودمو بستم به مسیرم ، کارم
من با یه موجِ بیمار
تکیه به کُنجِ دیوار
خسته از همه خسته از خالی بودنِ جای صدام توی برج میلاد
داستانِ عجیبیه
دِلَم تنگه واسه مجیدیه
واسه بچگیام واسه زادگام
واسه ، مدرسه واسه باشگام
واسه زبری دستای بابام اخمای آقام حرفای مامان
اینی که هستم فرق داره باهام
واسه اینه که درد داره کارام
دلم تنگه واسه عادی بودن واسه ، دور از چیزای مادی بودن
آره یه جواریی کندم از همه ، اینجوری توقعات کمتر ازمه
ترجیح میدم تنها بشینم بی اعتنا به هرچی هر طرفمه
هرکی هر طرفمه ، وقتی درد نداری همدمن همه
خونه خوبه خونه ، مامانم اُمیده
خونه خوبه بوی ، مامانمو میده
خونه خوبه خونه
خونمون ایرانه …..
به خدا اون بیرون هیچ خبری نی
همه چی همینجاست ، تljkو خونمون ، تو همین خاک
سلامتی همه اونایی که تو همین خاک متولد شدن
واسه همین خاک جنگیدن و جزوِ همین خاک شدن
سلامتی شهیدا ، حاج حسینا ، تو دلی ها
سلامتی ناصر حجازی ها ، ایرج قادری ها
سلامتی استعدادایی که ، ستاره نشدن اما ، ایرونی موندن و اسطوره میشن
سلامتی اسطوره هایی که با بی لطفی خدافظی کردن
آقا مهدوی کیا ، علی آقا کریمی
سلامتی داداشیای تو زندون
دست فروشای تو میدون
سلامتی پدر مادرا
سلامتی دست تنگا
سلامتی درد دیده ها ، داغ دارا ، بیمارا

من دیدیم رفتن تو با اونو

رسید به گوشم حرفاتون

اینم از عکساتون

آره دیدم که با هم خوبین

و رفتم خدا بهمراتون

دست حق با تون

تا فهمدیم که با اون شادی

گفتم برو با اون آزادی

تو حزب بادی

خیلی سخت بود ولی این

دو روییا رو مرسی یاد دادی

من دلم پاکه

طاقت میارم ولی آخه تا کی

دهنم قرصه

ولی چیزی نمیگم تا کسی نپرسه

♫♫♫

☺☺☺

♫♫♫

من دلم پاکه

میمونم ساکت

ولی خوب بعضی شبا بدجوری غمناکه

خوب میدونم آخرش خاکه

ولی کارنامه گرفتنش خطرناکه

من دیدم حرکتای دوستارو

از دشمنا و دوست نارو

من بستم خودم به همین میزو

به شب و روز کارو

مثل یه پادو

تا فهمیدم که تهش اینجا نیست

گفتن نشین جا نیست

خیلی پس دادم امتحانهایی

که جواب مسئله اش اینجا نیست

من دلم پاکه

طاقت میارم ولی آخه تا کی

دهنم قرصه

ولی چیزی نمیگم تا کسی نپرسه

…

ترانه سرا : امیر تتلو

فکر میکنی که پیرم

مگه توقع داری تو ازم تا کی ؟

ولی میدونی که شیرم

که حتی پیرشم خطرناکه

آره راست میگی خستم

ولی یه آدمه خسته که هدف داره

دسته خالی جلو میره تنها

به عشق هر کی که طرفداره

من مال دو سال بعدم

بیخود از تو توقع داره قلبم

میدونم نمیتونی بفهمی

چند تا پیرهن بیشتر از تو پاره کردم

رفقا همه دچار دردن

از نظام آباد بگیر تا شمال لندن

ولی ما مال اون دوره ایم

که موزیکا تهرانو مچاله کردن

آره منم یه مغز در رفته

که پولاشو هدر کرده برگشته

یه نابغه ی در به در خسته

زبونش تلخ ولی قلبش برعکسه

من اصلاً شاد نیستم

حرفایی که میشنوی راجعبم راست نیستن

همه زندگیم رو هوا کارام ریسکن

ولی باز به زور رو پام وایمیسم

یه پدر ندار و مادر رویایی

آخرشم نفهمیدیم ما برا کجاییم

توی این سن آخر دنیاییم

ولی توی این صنف بدون ما همه خداییم

فکر نکن از اون پزای تو داریم

نرفتیم بالا ما رو دوزای کوکائین

و درجا نزدیم و زیر چرتای خماری

و دورمون بالا اومدن دزدای شماری

هی فحش میدم خودمو هی یه تصمیم هربار

که شل میگیرم حتی یه تصویربردار

توهم میزنه که تأثیر از کاره اونه

چون گرفته یه تصویر از ما

به اون یکیم که یاد دادم هرچی کم داشت

از هرکی دلش میخواست هرچی برداشت

جنگیدم پاش ، خندیدم باش

با اون که میدونستم هیچی تهش نی حرفاش

شده از این وضع و از ر پ سیر چشم

موزیک عشقمه درگیرشم

وقتی قورباغه ها هفت تیر کشن

حق بده انقد پیر بشم

فکر نکن که دست میکشم

من ادامه میدم حتی اگه دستگیر بشم

شروع کاریمو از چیش بگم

از شیفت صبح یا از شیفت شب ؟

همه تو فکر پارتی کردن

من فکر به رپ و راک می کردم

هیچ منّتی نیست دوستون داشتم

که هی مینوشتم و پاک میکردم

منو درک کن و یکم حرفو بفهم

زحمت شب و روز و دستمزد کم

ولی اینو میدونن کل شهر

میشه خیلی ها از بغلم گنده شن

آره منم یه مغز در رفته

که پولاشو هدر کرده برگشته

یه نابغه ی در به در خسته

زبونش تلخ ولی قلبش برعکسه

هرکی به ما رسید سریع خواست حال کنه زود و

زدن و دزدیدن آلبوممونو

ولی نمیخورن هیچ موقع به فاکتورمونو

با دست خالی دادیم به فاک خودمونو

یادمون رفته پاک خودمونو

گند میزنیم و هیچکی نی پاک کنه اونو

راهمون انقده دور بوده انقده خسته انگار

رسوندیم به نوک آلپ خودمونو

هر کدوم از خاطره هام یه قصن

رو آنتن اسمم ، سانسوره و روزام طلسمن

ضربه زدن همه ی رفقا به اسمم

به حسم تو هر برنامه بعدم بام یه قسمت

نه کسی خماریتو دید نه کسی نعشه دیدت

ولی باز میخوای بری یجا که نشه دیدت

گوشات از همه جواب نه شنیده

چشات دیگه هرچی که تهشه دیده

هی داد زدی هیچکی نشنیده

روزا میگذرن میاد یه روزه لشه دیگه

بسه دیگه حقتو پس بگیرش

آره حقتو پس بگیرش

آره منم یه مغز در رفته

که پولاشو هدر کرده برگشته

یه نابغه ی در به در خسته

زبونش تلخ ولی قلبش برعکسه